Pielgrzymka do Altötting dzień 1: Rzeszów-Kazimierza Wielka

  d a n e    w y j a z d u
    155.90 km
    0.00 km teren
    06:38 h
    Pr.śr.:23.50 km/h
    Pr.max:40.00 km/h
    Temperatura:28.0
    HR max:188 (109%)
    HR avg:154 ( 89%)
    Podjazdy: m
    Kalorie: 5409 kcal
    Rower:Author Reflex

Sobota, 28 kwietnia 2012 | dodano: 10.05.2012

Rzeszów-Bratkowice-Przecław-Dąbrowa Tarnowska-Żabno-Zabawa-Wał-Ruda-Kazimierza Wielka

Gorączka przedwyjazdowa: zamiejscowi, do których i my chorzowianie należymy - pakują bagaże w domu przyparafialnym. Pospiesznie sprawdzamy rowery. Samochody towarzyszące już czekają.
O godzinie 6.30 Msza Święta. Wspólna modlitwa i komunia święta – jakby wiatyk na daleką i trudną drogę, która przed nami. Umocnieni Słowem Bożym, Eucharystią i wstawiennictwem świętego Michała Archanioła stajemy z rowerami przed kościołem gotowi do pielgrzymowania.
Niektórzy jadą pierwszy raz, inni już tak łatwo się nie doliczą po raz który.
Zawsze te szczególne chwile rozpoczęcia pielgrzymek rowerowych zapadają w pamięć i serce.
Po raz piąty dane mi jest wyjeżdżać z gościnnego Rzeszowa:
• w 2004 roku (jeszcze na starym niedawno wyrzuconym Pasacie z Rometu) z Alpinem na Jasną Górę,
• w 2005 roku już na nowym sprzęcie w analogiczną trasę – też z Alpinem.
• w 2009 roku dwukrotnie z Akcją Katolicką: w maju do Máriapócs a dwa miesiące później do Ostrej Bramy.
W międzyczasie był jeszcze niezapomniany skąpany w lipcowym słońcu 2008 roku „gościnny polski Szczecin” – jak śpiewały w moim dzieciństwie Filipinki. Stamtąd wyruszaliśmy na Jasnogórski szlak przez zachodnią Polskę w ponad 200 osobowym peletonie.
Nieobca mi jest wobec tego ta wyjątkowa atmosfera wyjazdu na pielgrzymkę. Zawsze są pytania: co nas czeka, czy podołamy trudom, czy spiecze nas słońce czy zleje deszcz, czy rowery wytrzymają, ale zawsze jest też ta świadomość i pewność Bożej Opieki, której się powierzamy – i to jest najważniejsze.
Po chwili przed kościołem zjawia się policyjny radiowóz i motocykliści by nas bezpiecznie wyprowadzić w zwartej grupie do granic miasta – dziękujemy!
Szybki przejazd głównymi ulicami i po kilkunastu minutach wjeżdżamy w podrzędne, drogi by przez podkarpackie miejscowości podążać na zachód. Słońce przypieka coraz bardziej – i tak będzie już w zasadzie prawie do końca. Na postojach smarujemy się, ale i tak doznajemy oparzeń – po powrocie do domu skóra zeszła. Po naszej opaleniźnie można poznać, że jechaliśmy na zachód: lewa noga bardziej opalona (oparzona) niż prawa.
Cieszymy się wiosną mijając ukwiecone sady i budzącą się do życia przyrodę Podkarpacia.
Przejeżdżamy Wisłokę i kierujemy się na Przecław, Radomyśl, Dąbrowę Tarnowską, Żabno. Za mostem na Dunajcu dojeżdżamy do miejsc związanych z błogosławioną Karoliną Kózkówną, w której beatyfikacji dokonanej przez Ojca Świętego Jana Pawła II dane mi było uczestniczyć w Tarnowie 10 czerwca 1987r. Odwiedzamy kościół w Zabawie i jej dom rodzinny w Wał-Rudzie.
Przed Kazimierzą Wielką jeszcze przejazd przez Wisłę po czym coraz bardziej pofałdowaną okolicą docieramy do mety pierwszego etapu.