Wpisy archiwalne w kategorii

z rowerem w pociągu

Dystans całkowity:	3765.61 km (w terenie 395.70 km; 10.51%)
Czas w ruchu:	234:23
Średnia prędkość:	16.07 km/h
Maksymalna prędkość:	60.80 km/h
Suma podjazdów:	21803 m
Maks. tętno maksymalne:	200 (116 %)
Maks. tętno średnie:	149 (86 %)
Suma kalorii:	21676 kcal
Liczba aktywności:	53
Średnio na aktywność:	71.05 km i 4h 25m
Więcej statystyk

Żądło Szerszenia - VIII edycja

  d a n e    w y j a z d u
    154.66 km
    0.00 km teren
    06:50 h
    Pr.śr.:22.63 km/h
    Pr.max:48.50 km/h
    Temperatura:13.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy:1068 m
    Kalorie: kcal
    Rower:

Sobota, 26 kwietnia 2014 | dodano: 27.04.2014

Po gościnie udzielonej przez siostry boromeuszki wyruszam na linię startu. W nocy padało, a więc ranek rześki, bardzo przyjemny. Pogoda cały czas idealna. 2 krótkie wiosenne deszczyki tylko odświeżyły powietrze.
Część trasy samotnie a część w towarzystwie innych uczestników.
Pierwszy raz jechałem takim wariantem trasy i pierwszy raz też wjeżdżałem na "Prababkę". Mimo, że oznakowanie trasy dość dobre, to można było się pomylić. Bardzo przydała się wgrana do GPSa trasa ściągnięta wcześniej ze strony organizatora.
Dziękuję "Szerszeniom" za taką sympatyczną imprezę w której już piąty raz dane mi było wziąć udział. Dziękuję też tym, z którymi jechałem razem za miłe towarzystwo.
Trasa jest wyjątkowo urokliwa: choćby odcinek między stawami w Dolinie Baryczy wśród dźwięków pobudzonego wiosennym słońcem ptactwa, czy później pachnące wiosenną świeżością lasy, zielone (i żółte) pola, ukwiecone sady, szpalery kwitnącego bzu. Co roku mnie tu ciągnie, choć nie zawsze się udaje.....
Czas widoczny powyżej jest czasem z licznika i jest to jak zawsze rzeczywisty czas netto samej jazdy. Organizatorzy zmierzyli mi czas brutto wynoszący 7 godzin i 2 minuty. Choć wynik na tle pozostałych uczestników kiepski, to i tak jestem bardzo zadowolony. Dałem z siebie 90% możliwości. Najważniejsza jest radość z jazdy :))

Sarkofag świętej Jadwigi w trzebnickiej bazylice © TomekChorzow

Klasztor sióstr Boromeuszek w Trzebnicy © TomekChorzow

Startują kolejne grupy © TomekChorzow

Przed startem © TomekChorzow

Wyjazd z Trzebnicy pod eskortą motocykli © TomekChorzow

Siatka zabezpieczająca przed migracją żab przez szosę © TomekChorzow

Sułów Milicki - pozostałość po kolejce wąskotorowej © TomekChorzow

W oddali podjazd nazywany Prababką (max. nachylenie ponad 12%) © TomekChorzow

Nie będę komentował © TomekChorzow

Na mecie © TomekChorzow

Już na mecie © TomekChorzow

Piknik po zakończeniu maratonu © TomekChorzow

Czekając na pociąg do Wrocławia © TomekChorzow

Kategoria z rowerem w pociągu, maraton, wyścig
Linkuj | Komentarze(2)

Solniki Wielkie - Trzebnica (przed wjazdem do Trzebnicy powstaje niezwykłe brzydactwo)

  d a n e    w y j a z d u
    48.55 km
    0.00 km teren
    02:22 h
    Pr.śr.:20.51 km/h
    Pr.max:43.80 km/h
    Temperatura:14.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy:342 m
    Kalorie: kcal
    Rower:

Piątek, 25 kwietnia 2014 | dodano: 27.04.2014

ze stacji kolejowej w Solnikach Wielkich przez Oleśnicę, Jenkowice, Węgrów, Krakowiany, Głuchów Dolny do Trzebnicy. Znana w części trasa, ale zawsze bardzo sympatyczna - zwłaszcza o tej porze roku - wśród kwitnącego rzepaku, pachnących bzów i ukwieconych sadów.

Opolskie Tutaj zostaję! - z tego pociągu wysiadłem już w Solnikach Wielkich (choć miałem bilet do Oleśnicy) © TomekChorzow

Rzepak kwitnie © TomekChorzow

Oleśnica - Kościół pod wezwaniem Świętego Jana Apostoła i Ewangelisty © TomekChorzow

Wieża ratuszowa w Oleśnicy © TomekChorzow
Po drodze za Jenkowicami minąłem krzyż, przy którym zawsze się zatrzymuję. Tak się składa, że zarówno syn jak i wnuk budowniczego tego krzyża uczestniczą w maratonie rowerowym na który jadę.
Jakże piękny i wymowny napis na cokole głosi:
Boże błogosław Osadnikom Na Ziemi Prastarej Polski
Pomnik zbudował Wójt Stanisław Rasała
Na pamiątkę ukończenia II Wojny Światowej
Bądź Pochwalony
Klękam przed Tobą Panie
Tu przygarnia mnie Twoja cisza
Pokój i Błogosławieństwo Temu
Kto na Krzyż spojrzy
Lub na chwilę się zatrzyma

Krzyż przy drodze w Jenkowicach koło Oleśnicy © TomekChorzow

W przededniu kanonizacji pod krzyżem złożono podobiznę Jana Pawła II © TomekChorzow

Trzebnickie sady kwitną © TomekChorzow

Przed wjazdem do Trzebnicy od strony Skarszyna powstaje takie brzydactwo. Za ciężkie pieniądze ktoś (z tablicy budowy wiadomo kto) postawił taką szpetotę. Kto mu pozwolił tak zapaskudzić krajobraz??? © TomekChorzow
Inwestorem budowy jest niejaki p.......... (nie wymienię nazwiska - kto chce wiedzieć niech tu przyjedzie póki trwa budowa albo do mnie napisze) - podobno jeden ze 100 najbogatszych Polaków

Kategoria z rowerem w pociągu, samotna wycieczka
Linkuj | Komentarze(3)

na Jasną Górę ciemną nocą w Trzecią Niedzielę Wielkiego Postu...

  d a n e    w y j a z d u
    86.56 km
    15.00 km teren
    05:01 h
    Pr.śr.:17.25 km/h
    Pr.max:37.00 km/h
    Temperatura:6.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy:586 m
    Kalorie: kcal
    Rower:

Niedziela, 23 marca 2014 | dodano: 23.03.2014

... no może nie tak całkiem ciemną nocą - księżyc w ostatniej kwadrze jednak trochę oświetlał :) Plan jak zwykle dość prosty: zdążyć na Godzinki na Jasną Górę wyjeżdżając z Chorzowa. Start z Maćkiem około g. 23.30. Przez Brzeziny, Bobrowniki, Dobieszowice, Wymysłów, Ossy, Pyrzowice, Brynicę, Bibielę, Woźniki, Starczę - a więc tradycyjną trasą. Byliśmy na czas na miejscu. Po Godzinkach, odsłonięciu Cudownego Obrazu i Mszy Świętej zmiana planów - z powodu siły wyższej decyzja jednoznaczna - wracamy do Chorzowa pociągiem.
Trasa fascynująca. Niezapomniane widoki: port lotniczy w Pyrzowicach rozświetlony reflektorami, jazda po ciemku przez las, a potem panorama oświetlonych miast z Progu Woźnickiego (dobrze widoczny mrugający komin Elektrociepłowni Katowice, Tarnowskie Góry z kominami Huty w Miasteczku Śląskim a nade wszystko lotnisko w Pyrzowicach). Krótki postój na Rynku w Woźnikach wzbudził zainteresowanie patrolu policji...
Warto przeżyć taką nocną jazdę. Wrażenia są zupełnie inne niż za dnia, a i możliwość tak wczesnego zawitania na Jasną Górę nie jest codziennością.

Opuściliśmy Chorzów - tutaj na drodze do Brzezin Śląskich © TomekChorzow

Godzina 2 - jesteśmy przed kościołem pod wezwaniem Matki Boskiej Fatimskiej w Bibieli © TomekChorzow

Przejazd leśną drogą z Bibieli do Woźnik © TomekChorzow

Godzina 3 - na rynku w Woźnikach © TomekChorzow

Godzina 4 - kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej w Starczy © TomekChorzow

Zdążyliśmy na Godzinki © TomekChorzow

Opuszczamy Jasną Górę © TomekChorzow

Kategoria z rowerem w pociągu, dłuższa jazda nocna, nie-samotna wycieczka
Linkuj | Komentarze(3)

Dwa Kopce na przedwiosennej trasie

  d a n e    w y j a z d u
    120.52 km
    20.00 km teren
    07:15 h
    Pr.śr.:16.62 km/h
    Pr.max:47.80 km/h
    Temperatura:8.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy:867 m
    Kalorie: kcal
    Rower:

Sobota, 8 lutego 2014 | dodano: 08.02.2014

Jeden to ten w Piekarach Śląskich – Kopiec Wyzwolenia usypany śląskimi rękoma w latach trzydziestych (przed drugą wojną światową), a drugi w powiecie kłobuckim. W tym „drugim” mieści się nowicjat salezjański.

Pogoda niezwykła jak na pierwszą dekadę lutego. Ciepło, prawie 10 stopni, czuć już wiosnę w powietrzu. W pewnym momencie – przed Nakłem Śląskim nie posłuchałem nawigacji i dałem się skusić do wjazdu na drogę z pozoru niezłą. Po kilkuset metrach jednak ugrzęzłem w gęstym błocie – musiałem kilkaset metrów pokonać z buta a potem patykiem wydłubywać błoto, które nawet zapchało przestrzeń pod błotnikami, nie mówiąc już o hamulcach..
Na szczęście w Koszęcinie mogłem umyć rumaka z węża.

Trasa: Chorzów-Rozbark-Szarlej-Radzionków-Nakło Śląskie-Lasowice-Kalety-Koszęcin-Boronów-Dębowa Góra-Jamki-Konopiska-Gnaszyn-Lisinec-Biała-Kopiec-Czarny Las-Jasna Góra

Powrót z Częstochowy: Koleje Śląskie.
Po wyjściu z dworca w Hajdukach zorientowałem się, że mi trochę brakuje do 120 km, dlatego jeszcze "dokręciłem" po Chorzowie nie wracając do domu najkrótszą trasą :)

Kopiec Wyzwolenia w Piekarach Śląskich © TomekChorzow

W oddali piekarskie wieże, a płaty śniegu wyglądają jak niesamowite stworki leżące na trawie © TomekChorzow

„Byczek” (ET 22) podąża w stronę Tarnowskich Gór © TomekChorzow

W takie błoto się wpakowałem © TomekChorzow

…i taki był tego skutek © TomekChorzow

Przedwiosennie © TomekChorzow

Droga przede mną © TomekChorzow

Droga za mną © TomekChorzow

Zamarznięty staw © TomekChorzow

Lutowy cień © TomekChorzow

Słoneczna lutowa sobota © TomekChorzow

Aleja dębów w kierunku Kalet © TomekChorzow

Krety się napracowały © TomekChorzow

Na linii kolejowej prowadzącej przez Koszęcin trwają prace remontowe © TomekChorzow

Rozjazdy przygotowane do zamontowania © TomekChorzow

Zużyte podkłady betonowe © TomekChorzow

Czas umyć rower © TomekChorzow

„jamnik” (ET 41) na czele składu Eaos-ów podąża „węglówką” na południe (tutaj w stronę Boronowa) © TomekChorzow

Konie © TomekChorzow

Kopiec zostaje w tyle © TomekChorzow

Nad Jasną Górą zapada zmrok… © TomekChorzow

Dotarłem do tego Szczególnego Miejsca… © TomekChorzow

Wieża Jasnogórska © TomekChorzow

Już wisi w „Impulsie” Kolei Śląskich © TomekChorzow

Kategoria z rowerem w pociągu, >100 km, samotna wycieczka
Linkuj | Komentarze(4)

do Koszęcina w bezśnieżną ale już zimową sobotę

  d a n e    w y j a z d u
    70.43 km
    20.00 km teren
    04:41 h
    Pr.śr.:15.04 km/h
    Pr.max:40.80 km/h
    Temperatura:0.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy: m
    Kalorie: kcal
    Rower:Kross Jantar

Sobota, 14 grudnia 2013 | dodano: 14.12.2013

Choć to jeszcze kalendarzowa jesień, to w Chorzowie z rana było biało. Szadź nadała bajkowego charakteru krajobrazowi. Za Żabimi Dolami jednak już śladu po bieli w zasadzie nie było. Trasa może niezbyt długa, ale zważywszy na temperaturę i użyty sprzęt myślę, że dystans słuszny. Powrót z Koszęcina Kolejami Śląskimi.

Z perspektywy kierownicy (w Parku na Górze Redena w Chorzowie) © TomekChorzow

Brynica na granicy Józefki i Dobieszowic © TomekChorzow

Schron Wesoła w Dobieszowicach © TomekChorzow

Schron nad zalewem Kozłowa Góra © TomekChorzow

Figura św. Jana Nepomucena w Zielonej © TomekChorzow

Kategoria samotna wycieczka, użytkowo, z rowerem w pociągu
Linkuj | Komentarze(1)

do Tych (Tychów?) już zimowo

  d a n e    w y j a z d u
    42.23 km
    10.00 km teren
    02:48 h
    Pr.śr.:15.08 km/h
    Pr.max:31.40 km/h
    Temperatura:-1.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy: m
    Kalorie: kcal
    Rower:Kross Jantar

Sobota, 7 grudnia 2013 | dodano: 07.12.2013

Z domu przez Hajduki, Radoszowy (z pętlą wokół Rybaczówki), dalej przez Stare Panewniki, lasem w stronę Zarzecza i przez Piotrowice, Podlesie i Wilkowyje do centrum.
Chwilami nawet słonecznie, choć silny wiatr. Powrót Kolejami Śląskimi do Brynowa i dalej już do domu na rowerze w gęstej śnieżycy.
Niby niezbyt zimno, ale z powodu wiatru temperatura odczuwalna dużo niższa.

Przez pewien czas była koncepcja jazdy samochodem, ale na szczęście upadła. Choć trasa niezbyt długa ale dająca sporo frajdy :)

Grób nieznanego żołnierza przy ulicy Gościnnej © TomekChorzow

Ulica Gościnna po przebudowie – znowu odstawili chałę – brakuje ścieżki rowerowej i chodnika © TomekChorzow

Nad stawem Rybaczówka © TomekChorzow

Miejsce męczeństwa ofiar hitlerowskich w lesie koło Stargańca © TomekChorzow

Stare Tychy – kościół pod wezwaniem świętej Marii Magdaleny © TomekChorzow

I tutaj z dalszej perspektywy © TomekChorzow

Kamienny krzyż przy ulicy Bibliotecznej © TomekChorzow

Kategoria samotna wycieczka, użytkowo, z rowerem w pociągu
Linkuj | Komentarze(0)

Jesień w Jesenikach

  d a n e    w y j a z d u
    180.08 km
    10.00 km teren
    12:55 h
    Pr.śr.:13.94 km/h
    Pr.max:47.40 km/h
    Temperatura:12.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy:2620 m
    Kalorie: kcal
    Rower:

Sobota, 26 października 2013 | dodano: 28.10.2013

Cel był prosty: dojechać na Pradziada w Jesenikach o takiej porze doby, aby powrót nie był gonitwą na ostatni pociąg jak to miało miejsce, kiedy tam byłem poprzednio: 11 października 2006r. oraz 28 września 2009r.
Wprawdzie 2 miesiące temu byłem z Rodzinką na Pradziadzie pieszo, jednak znowu zatęskniłem za wjazdem tam na rowerze.
Wyjątkowo piękna pogoda oraz pomyślne zapowiedzi meteorologiczne zachęcały, by skorzystać z ostatniej zapewne szansy tej jesieni na taki wypad.
Postanowiłem jednak zasadniczo zmodyfikować trasę w stosunku do poprzedniej.
Wówczas wyglądała ona tak:
Za pierwszym razem:
Racławice Śląskie-Pomorzowiczki-Osoblaha-Bohušov-Slezské Rudoltice-Město Albrechtice-Karlowice-Vrbno pod Pradědem-Karlova Studánka-Praděd-Karlova Studánka-Vidly-Bělá pod Pradědem-Jesenik-Mikulovice-Głuchołazy-Szybowice
Za drugim:
Jak wyżej, tyle że od Jesenika do Szybowic przez Rejviz i Zlaté Hory
Wiązało się to wjazdem na wysokość 810 m n.p.m. na szosę łączącą Jesenik i Zlaté Hory.

Tym razem pojechałem trasą (nazwy w oryginalnej pisowni, dlatego, że nie lubię gdy inni piszą np. „Breslau”):
Racibórz-Samborowice-granica polsko-czeska-Sudice-granica czesko-polska-Ściborzyce Wielkie-Rozumice-Ludmierzyce-Nasiedle-Niekazanice-Branice-granica polsko-czeska-Uvalno-Býkov-Láryšov-Brantice-Zator-Čaková-Široká Niva-Dětřichovice-Stará Voda-Světlá Hora-Suchá Rudná-Hvezda-Praděd-Švýcárna-Červenohorské sedlo-Jesenik-Rejviz-Zlaté Hory-Konradów-Jarnołtówek-Pokrzywna-Łąka Prudnicka-Prudnik

Zmieniłem też porę wyjazdu. Zaopatrzony w lampkę MagicShine MJ-872 postanowiłem przy okazji przetestować jej możliwości i swoją predyspozycję do dłuższej jazdy nocnej w nieznanym terenie.
Około godziny 20.25 wyjechałem z domu na rowerze by przez Tysiąclecie dotrzeć do dworca w Katowicach. Tutaj o razu niemiłe zaskoczenie: w automacie Kolei Śląskich NIE DA się zakupić biletu na przewóz roweru. W kasie trzeba swoje odstać. Wprawdzie w trasę do Raciborza zawiózł mnie nowy ELF, lecz niestety zainstalowane w nim uchwyty nie nadają się do wykorzystania przy mocowaniu rowerów miejskich czy trekkingowych zaopatrzonych w tylny błotnik. Haki są umieszczone na tyle nisko i w taki sposób, że rower musiałby opierać się o podłogę wagonu tylnym błotnikiem, co doprowadziłoby do jego zniszczenia. Poza tym powierzchnia haka posiada ostre krawędzie i w obecnym stanie uszkodziłaby aluminiową obręcz koła zawieszonego na nim roweru. Słowem – porażka.
Około godziny 23.20 wysiadłem na stacji w Raciborzu i po krótkim postoju w parku wyruszyłem w drogę. Ciemno a więc specyficzny tajemniczy klimat. Ruch samochodowy znikomy a w dalszej części nocy w zasadzie żaden. Mogłem trochę posmakować atmosfery, jaka towarzyszyła uczestnikom niedawnego MRDP…. Po niedługim odcinku przez Polskę - już po północy docieram do granicy by wjechać na około 3,5 km do Czech i przez Sudice wrócić do Polski. W pewnym momencie wzmaga się wiatr a księżyc w otoczce mgiełki i biegnące na niebie chmury nie wróżą nic dobrego, ale okazało się, że było to tylko chwilowe. Po pewnym czasie przez Branice wjeżdżam znowu do Czech – tym razem na dłużej – by opuścić je dopiero w Zlatych Horach. We wiosce Uvalno, gdzie na krótko się zatrzymuję, zegar na wieży kościelnej wybija godzinę trzecią. Bicie zegara o czwartej usłyszałem już w Zatorze.
W Zatorze walcząc coraz bardziej z sennością miałem nawet wątpliwości czy nie zrezygnować ze zdobycia Pradziada i nie skierować się na Karlovice i do Racławic Śląskich na pociąg powrotny, ale taka okazja mogłaby się już nie powtórzyć. Nieco dalej zdrzemnąłem się na siedząco na chwilę w drewnianej budce na przystanku autobusowym. Orzeźwiony ruszyłem dalej nie mając wątpliwości, co do celu dalszej drogi. Jeszcze w ciemności koło godziny 6 można było mimo zamglenia dostrzec w oddali migające czerwone światło na wieży na Pradziadzie. Gdy zaczęło się przejaśniać pojawił się piękny widok wschodu nad górami. Choćby dla tej chwili warto było….
Pustawy parking Hvězda zwiastuje, że tłoku dziś na Pradziadzie (zwłaszcza o tej porze) nie będzie. Inaczej niż 4 lata temu gdy zajechałem tu akurat w święto świętego Wacława – patrona Czech, kiedy to Czesi mieli dzień wolny od pracy. Podjazd do Ovčárnej „mulący” – mało zakrętów i cały czas w zasadzie jednakowe nachylenie. Wjazd na kopułę szczytową Pradziada połączony w fantastycznymi widokami: doliny schowane pod pierzyną białych chmur i ostre słońce. Niezwykle ciepło jak na koniec października. Ten widok ze szczytu zawsze mnie fascynuje i mam nadzieję, że kiedyś znowu tu przyjadę…
Napojony Kofolą zjeżdżam w dół kierując się w stronę schroniska Švýcárna, gdzie kończy się nie najlepszy asfalt. Znowu piękna panorama – widać Pradziad z innej nie znanej mi wcześniej perspektywy. Dalsza część szlaku – już typowa dla MTB, a więc ja ma moim rowerze muszę uważać by go nie uszkodzić. Po początkowej stromej sekcji zaczyna się prawie płaska bardzo widokowa droga trawersująca zbocze. Szutrówka pozwoliła na wygodną jazdę połączoną z zachwycaniem się fantastycznymi widokami. Góry o tej porze nie mają już takiej palety barw jak 2-3 tygodnie wcześniej. Liście w dużej części opadły, ale widoki są niemniej fascynujące.
Widać między innymi elektrownię Dlouhé Stráně a w dolinie - Kouty nad Desnou. Typowo górska droga kończy się na przełęczy Červenohorské sedlo. Stamtąd długi zjazd równą szosą w stronę Jesenika. W Jeseniku decyduję się skręcić w prawo na Rejviz by szosą – nie korzystając tym razem ze szlaku rowerowego, którym jechałem poprzednio a stanowiącego pewien skrót, wspiąć się znowu na wysokość 810 m n.p.m.. Zjazd na Zlate Hory przez Dolni Udoli. W Konradowie wracam do Polski i przez Jarnołtówek, Pokrzywną, Łąkę Prudnicką docieram na zrujnowaną stację kolejową w Prudniku, której chyba jedynym atutem jest to, że posiada dość dobrze zakamuflowaną ścianę zewnętrzną budynku pomocniczego stanowiącą ubikację ….
Po 2 przesiadkach koło g 21.50 pełen wrażeń docieram do domu. Byłbym godzinę wcześniej gdyby nie właśnie godzinne opóźnienie wyjazdu pociągu z Gliwic – podobno w powodu robót torowych na linii E30. Jeden tor na pewnym odcinku jest wyłączony z ruchu.

Niektóre - nie tylko nocne obrazki z drogi:
• sarenki parę razy przede mną uciekły,
• gdzieś w polu oświetlone reflektorami pracowały maszyny – chyba przy zbiorze kukurydzy, ale z powodu ciemności nie zdołałem dostrzec,
• w wielu domach chyba przez całą noc zostawiają włączone telewizory co widać po poświacie okien,
• w kilku miejscach oświetlone licznymi zniczami widoczne z oddali cmentarze,
• załoga powoli mijających mnie radiowozów baczne mi się przyglądająca – zarówno w Raciborzu jak i w Czechach.
• Czesi na ogół w terenach wiejskich – a tylko takie mijałem – zostawiają na noc samochody przy drodze, mimo że na posesjach miejsca nie brakuje. Może nie chce im się otwierać bram?
• jako pierwsze na długo przed świtem – podobnie jak w Polsce pojawiają się na drogach samochody dostawcze z pieczywem
• Zaraz za Raciborzem istna „perfumeria”: dobrze nawożone gnojowicą i obornikiem pola napełniają nozdrza jakże swoistą wonią. Można by rzec, że o tej porze w ciemności pól nie było widać, lecz było je czuć. Oczywiście gwoli wyjaśnienia: moim zdaniem 1000 razy lepsze to niż smród blachosmrodziarstwa na ulicach i drogach.
• W Polsce zaraz po przekroczeniu granicy przywitały mnie duszące dymy z wypalanych zarośli – zupełny nonsens – nie mówiąc już o ryzyku pożarowym.
• W zasadzie cały czas jechałem na najniższym stopniu mocy lampki – na szosę zupełnie wystarcza a po 7 godzinach używania akumulator starczyłby na drugie tyle.
• Komfort jazdy z takim światłem jest bardzo duży mimo miejsc całkiem ciemnych – np. w lasach. W miejscowościach przy oświetleniu ulicznym nieraz ją wyłączałem pozostając przy Catey’u.

Ogólnie wyjazd bardzo udany. Oczywiście taka samotna jazda w nocy i do tego w obcym kraju niesie ze sobą pewne ryzyko i miała coś z szaleństwa, ale…warto było spróbować – tak to oczywiście oceniam po szczęśliwym powrocie do domu.
Anioł Stróż też przecież zawsze ze mną „jedzie” – a to na bagażniku, a to na kierownicy się przysiada – to się czuje…

Prędkość średnia nieduża, ale:
• pomimo dobrej lampki ciemności sprawiają, że jednak jedzie się bardziej asekuracyjnie,
• na kamienistym zjeździe ze schroniska Švýcárna średnia prędkość stale spadała,
• na zjazdach asfaltowych nie chciałem zbytnio się rozpędzać – błędem było zapakowanie wszystkiego do jednej sakwy, co pogarszało stabilność przy większych prędkościach.

Podany dystans obejmuje także odcinek dojazdowy do dworca w Katowicach oraz powrót ze stacji Chorzów Batory do domu.

Wieszaki do powieszenia roweru umieszczono zbyt nisko a wstawienie roweru tak jak na zdjęciu nie daje właściwej stabilizacji – w pociągu ELF Kolei Śląskich © TomekChorzow

Pociąg niezły (poza wieszakami na rowery), ale oczywiście naklejka „unijna” musi być… © TomekChorzow

W końcu tak ustawiłem rower przypinając go linką. Ciekawe, co by było gdyby rowerów było więcej… © TomekChorzow

W parku w Raciborzu. Ostatnie chwile przed wyruszeniem w drogę © TomekChorzow

Po północy na krótko w Czechach © TomekChorzow

Ponowny wjazd do Czech © TomekChorzow

Jeszcze ciemno – przed godziną 6 © TomekChorzow

Świt nad górami © TomekChorzow

Niesamowite kolory © TomekChorzow

Hvězda – ruch nieduży – zwłaszcza o tej porze © TomekChorzow

Widok za siebie na przejechany już odcinek podjazdu na Pradziad © TomekChorzow

Drzewo usiadło na kamieniach © TomekChorzow

Widok na dolinę potoku Bílá Opava, którą wchodziłem z moją Rodzinką piechotą na Pradziad 29 sierpnia a więc całkiem niedawno © TomekChorzow

Kolory późnej jesieni w Jesenikach © TomekChorzow

Maszt się pokazał © TomekChorzow

Ovčárna – coraz bliżej do szczytu © TomekChorzow

Kopuła szczytowa Pradziada © TomekChorzow

Petrovy kameny (1 446 m n.p.m.) © TomekChorzow

Coraz bliżej © TomekChorzow

A w dolinach chmury © TomekChorzow

Słonecznie….i zielono © TomekChorzow

Biała warstwa chmur © TomekChorzow

Kilkaset metrów przed szczytem © TomekChorzow

Ostatni zakręt a w głębi chmury… © TomekChorzow

Szczyt zdobyty © TomekChorzow

Jakby nad wzburzonym morzem © TomekChorzow

Słońce oślepia © TomekChorzow

Zjazd do schroniska Švýcárna © TomekChorzow

Schronisko Švýcárna ze szczytem Pradziada w tle © TomekChorzow

Taką drogą ostro w dół © TomekChorzow

3xJ: Jesień, jagody, Jeseniki © TomekChorzow

Dlouhé Stráně © TomekChorzow

Jeseniki © TomekChorzow

Červenohorské sedlo (1 013 m n.p.m.) © TomekChorzow

Červenohorské sedlo – hotele i wyciągi © TomekChorzow

Szosa z przełęczy Červenohorské sedlo w stronę Jesenika © TomekChorzow

Szeroka jezdnia, dobry asfalt, mały ruch © TomekChorzow

Zlaté Hory – domki © TomekChorzow

Tym szynobusem przyjechałem z Prudnika do Kędzierzyna – z boku napis (niewidoczny): Opolskie – tutaj zostaję © TomekChorzow

We wnętrzu FLIRTA (EN75) dość wygodny wspornik do mocowania rowerów © TomekChorzow

Kategoria >100 km, dłuższa jazda nocna, jazda całodobowa, z rowerem w pociągu
Linkuj | Komentarze(6)

Kotań-Sanktuarium Matki Bożej z La Salette w Dębowcu-Tarnów

  d a n e    w y j a z d u
    107.17 km
    0.00 km teren
    06:11 h
    Pr.śr.:17.33 km/h
    Pr.max:43.80 km/h
    Temperatura:15.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy: m
    Kalorie: kcal
    Rower:Author Reflex

Niedziela, 15 września 2013 | dodano: 27.09.2013

Z rana w rzęsistym deszczu wjechaliśmy na Przełęcz Hałbowską by zjechać z niej po malowniczych serpentynach w stronę Kątów.

Po krótkim postoju w Nowym Żmigrodzie dotarliśmy do celu naszej pielgrzymki - Sanktuarium Matki Bożej z La Salette w Dębowcu.

Tutaj uczestniczyliśmy we Mszy świętej pod przewodnictwem arcybiskupa Celestino Migliore - nuncjusza apostolskiego w Polsce. Po raz pierwszy w Dębowcu też powitał się z pielgrzymami nowy biskup rzeszowski - Jan Wątroba.

W czasie Przeistoczenia wyjrzały nawet promyki słońca..

Po mszy świętej jeszcze pożegnanie z pielgrzymami, z którymi dane mi było dzielić wspólny czas przez te 4 dni - i w drogę powrotną.

Wpierw jednak zaopatrzyłem się jeszcze w "zapasy energetyczne" na w jednym z kramów odpustowych (u nas się mówi "budy odpustowe") po czym wyruszyłem w stronę Jasła. Przy wjeździe do miasta nawigacja zaczęła się już ostro domagać nowych źródeł zasilania toteż zrobiłem sobie mały popas na Rynku z zamiarem wymiany przy okazji akumulatorów, ale okazało się, że saszetki z nimi nie było tam gdzie się jej spodziewałem. Zacząłem ich szukać w bagażu i w końcu stwierdziłem, ze muszę z sakw wszystko wyjąć i rozłożyć na murku (na szczęście nie padało). Wypakowałem wszystko, rozwinąłem śpiwór, przetrząsnąłem brudne ciuchy. Wyglądałem chyba jak uliczny handlarz starzyzną :))), wzbudzając zainteresowanie przechodniów. Na koniec będąc już zdesperowany i zamierzając cofnąć się do Lidla w celu zakupu bateryjek znalazłem zgubę :).
Pojechałem dalej przez Wróblową, Błażkową, Jodłową, Ryglice. Gdybym w Ryglicach skierował się prosto na Tarnów to zdążyłbym na wcześniejszy pociąg, ale chciałem sobie jeszcze dołożyć i skierowałem się na Tuchów i dalej na Tarnów. Nie przypuszczałem, że odcinek do Tarnowa przez Łowczówek i Pleśną będzie aż tak pofałdowany. Na mapie droga biegnie niby wzdłuż linii kolejowej, ale w rzeczywistości są liczne ostre zjazdy i podjazdy. Niektóre musiałem pokonywać z przełożeniem 1/1. W efekcie wszedłem do hali dworca w Tarnowie o g. 19.05 czyli 5 minut po planowym odjeździe, spodziewając się, że przyjdzie mi czekać do ok. g. 20.50 na następny pociąg. Okazało się jednak, że mój był spóźniony o ponad 20 min. i dzięki temu jeszcze się załapałem. Potem w Krakowie skrócił 40 minutowy postój i nadrobił spóźnienie toteż ok g. 0.20 wysiadłem na stacji Chorzów Miasto całkiem planowo skąd zostały niecałe 2 km do domu.

Podsumowując te 5 dni mogę stwierdzić, że był to "wyjazd zdecydowanie udany".
Pielgrzymka miała bogaty wymiar duchowy również dzięki zaangażowaniu prowadzących księży saletynów: ks. Andrzeja i ks. Łukasza.
Poznałem wiele ciekawych i pięknych krajobrazowo miejsc. Zwłaszcza zafascynowały mnie odludnie i przez to na swój sposób majestatyczne tereny Beskidu Niskiego - jakże różnego w tym zakresie od Beskidu Śląskiego.
Wielką łaską był dla mnie ten czas. Jak zawsze w Rzeszowie i tym razem gościnnie i ciepło zostałem przyjęty.

Na ostatnią noc niektóre rowery zawisły na konstrukcji dachu © TomekChorzow

...albo na drzewach © TomekChorzow

Zwolnij! Rysie! - w drodze na Przełęcz Hałbowską © TomekChorzow

Bazylika mniejsza Najświętszej Maryi Panny w Dębowcu © TomekChorzow

Płacząca Matka Boża z La Salette © TomekChorzow

Miejsce modlitwy © TomekChorzow

Wyróżniają nas pomarańcowe koszulki © TomekChorzow

ostatnie chwile przed rozpoczęciem mszy świętej © TomekChorzow

Na koniec jeszcze mapka całej trasy (bez dojazdu na dworzec do Katowic i powrotu ze stacji w Chorzowie do domu):

Kategoria >100 km, pielgrzymka, samotna wycieczka, z rowerem w pociągu
Linkuj | Komentarze(3)

Tarnów-Rzeszów - dojazd na miejsce rozpoczęcia pielgrzymki

  d a n e    w y j a z d u
    100.47 km
    0.00 km teren
    06:14 h
    Pr.śr.:16.12 km/h
    Pr.max:45.30 km/h
    Temperatura:12.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy:1304 m
    Kalorie: kcal
    Rower:

Środa, 11 września 2013 | dodano: 17.09.2013

Z rana w mżawce do Katowic. W Tarnowie wysiadłem z pociągu przy niezłej pogodzie. Skierowałem się znaną mi z 2004 i 2005 roku trasą przez Skrzyszów, Łęki Górne w stronę Pilzna a dalej przez Głobikową, Małą, Wolę Zgłobieńską w stronę Rzeszowa. Końcówka w narastającym deszczu i po ciemku. Bez nawigacji nie byłoby szans.

Kategoria >100 km, samotna wycieczka, pielgrzymka, z rowerem w pociągu
Linkuj | Komentarze(2)

W mroźne popołudnie do Koszęcina

  d a n e    w y j a z d u
    61.00 km
    20.00 km teren
    05:00 h
    Pr.śr.:12.20 km/h
    Pr.max:27.00 km/h
    Temperatura:-5.0
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy: m
    Kalorie: kcal
    Rower:Kross Jantar

Piątek, 7 grudnia 2012 | dodano: 07.12.2012

Już od dawna marzyłem by przejechać się do Koszęcina w zimowej scenerii – i dziś się udało :)
Wyjazd z Rynku w Chorzowie w samo południe. Wpierw do Bytomia w sprawach służbowych a potem tradycyjną trasą przez centrum Piekar, Kozłową Górę, Świerklaniec , Nowe Chechło, Żyglin i w las (między innymi drogą pożarową nr 6 – a jakże by inaczej) do Kalet i dalej. Zresztą ślad z GPS wszystko objaśnia.
Leśna droga przetarta. Brak liści i białe tło śniegu odcinające się od drzew sprawia, że widać lepiej niż w lecie. W pewnej chwili dorodny jeleń z wielkim porożem przeciął drogę kilkanaście metrów przede mną. Potem z boku dostrzegłem dwa następne. Niestety w takich sytuacjach nie zdąży się zrobić zdjęć…
Do Kalet wjechałem już po ciemku – niestety dni już takie krótkie... Zatrzymałem się przy sklepie, by zjeść mrożoną kanapkę, ubrać kamizelkę odblaskową i włączyć wszystkie posiadane lampki. Po załatwieniu spraw służbowych miałem pociąg „na styk” a jako, że nie chciało mi się czekać prawie 2 godziny na następny – zrezygnowałem z zajechania do siebie na działkę i ze złożenia zapowiedzianej wizyty kuzynowi.
Powrót z Koszęcina Przewozami Regionalnymi zdezelowanym kiblem w przedostatni dzień kursowania na tej trasie. Od niedzieli Koleje Śląskie. Zobaczymy co potrafią….

Wrażenia:
Piękna wręcz bajkowa zima. Śniegu w sam raz by odczuć jej klimat a jednocześnie na tyle, że jeszcze dało się jechać bez większego kłopotu. Jazda wprawdzie dość wolna, ale ileż frajdy daje ten świeży i czysty puch wzbijany spod kół i mróz na twarzy. Mroźne leśne powietrze – pełna wentylacja organizmu. Trzeba tylko pamiętać o ciepłych skarpetach i rękawiczkach. Z domu wyjechałem w jednej parze skarpet i w Bytomiu gdy zrobiło mi się zimno musiałem kupić „na szybko” na ulicznym straganie na Dworcowej dwie następne pary.
Reasumując: po prostu wspaniała przejażdżka, zachęcająca mnie do dalszego zimowego rowerowania.

<object width="425" height="350"></object>
<object width="425" height="350"></object>